| CT |
|
|
| |
| Dołączył: 04 Paź 2007 |
| Posty: 97 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Skąd: Niflheimr |
|
|
 |
|
 |
|
Macie tutaj to, co mi się udało zapisać z żywotu Solona (z żywotów Plutarcha):
SOLON (ok. 640-560):
Syn Euforiona (wg. Didymosa) lub Eksekestidesa. Matką Solona (wg. Heraklidesa z Pontu) była kuzynka matki Pizystrata. Przyjaźnił się z Pizystratem.
Miłość do chłopców zaliczał do praw ludzi szlachetnych i zakazywał jej niewolnikom. Zabraniał im również namaszczania się oliwą, z tegoż samego powodu.
Solon za młodu zajmował się kupiectwem, gdyż wstydził się przyjmować czegoś od innych, jako pochodzący z domu przywykłego do wspomagania. Niektórzy twierdzą, że wędrował po świecie dla doświadczenia i poznania, a nie dla korzyści materialnych. Był żądny wiedzy.
Wystawność i skłonność do przyjemności życiowych oraz jego myśli na ich temat w poematach uważa się za skutek jego kupieckego życia. Sam Solon mówił o sobie jednak, że należy do warstwy ludzi ubogich.
Z filozofii etyki najwięcej uprawiał myśl polityczną. Solon spotkał Talesa w Delfach, a później w Koryncie, gdzie Periander (władca Koryntu) zaszczycił ich ucztą.
Podczas wojny Aten z Megarą o wyspę Salaminę Ateńczycy ogłosili prawo zakazujące ponawiać wniosek do pretensji ich miasta do Salaminy. Solon widząc, iż wielu młodych ludzi potrzebuje dowództwa na wojnę, lecz z powodu owego prawa nie waży się nic uczynić, udał szalonego. Ułożył skrycie wiersze i wyuczył się ich na pamięć, a potem głosił publicznie na agorze. Utwór "Salamina" ma sto wersów. Pizystrat nakłaniam obywateli do pójścia za jego słowami. Prawo zniesiono i podjęto wojnę pod dowództwem Solona.
Zyskał sobie podziw i poparcie mową w sprawie świątyni delfickiej, żądając nad nią opieki.
Został wybrany archontem. Wybór ten chętnie przyjęli zarówno bogaci, jako człowieka interesu, jak również biedni, jako uczciwego. Chciano postawić go u władzy, lecz on obawiał się jedynowładztwa. Z tego powodu ludzie źle o nim mówili.
Jego pierwsze zarządzenie publiczne znosiło długi i zakazywało oddawania przy pożyczkach własnej osoby w zastaw. Części obywateli, którzy poszli z powodu długów na wygnanie, zapewnił powrót do Aten. Poróżnił się przez to z najbardziej zaufanymi przyjaciółmi: Kononem, Kliniaszem i Hipponikiem.
Bogatym naraził się tym, że zlikwidował umowy finansowe, a biedocie tym, że nie podzielił gruntów, jak się tego spodziewano.
Solona nazwano naprawcą i prawodawcą państwa. Zniósł prawa Drakona, oprócz tych, które dotyczyły morderstwa. Za wszystkie wykroczenia przewidziana była w nich śmierć.
Solon podzielił ludność na stany:
Ci, którzy mogli osiągnąć pięćset miar w rzeczach suchych i płynnych zaliczył do pierwszej kategorii;
Do drugiej tych, którzy mogli wyżywić konia lub osiągnąć trzysta miar plonów; nazwał ich stanem rycerskim;
Trzecia kategoria mieściła tych, którzy mieli dochód dwustu miar; określił ich mianem "zeugitów" - łączonych w pary.
Pozostałych nazwano tetami; nie przydzielił im żadnego prawa do urzędów; udział w rządach ograniczył do zgromadzenia ludowego i sądów;
Zwiększył znaczenie sądów ludowych, ponieważ jego prawa były niejasne i wieloznaczne, co spowodowało coraz częstsze odnoszenie się do owych sądów. Nadał każdemu możliwość dochodzenia swojej krzywdy na drodze sądowej.
Ustanowił na Areopagu radę z archontów rocznej kadencji i sam do niej wszedł jako były archont. Uczynił ją dozorcą wszystkich i stróżem praw.
Wydał prawo uznające za pozbawionego czci człowieka, który pozostaje obojętny wobec sprawy i nie staje po żadnej ze stron. Inne jego prawo zabraniało źle mówić o zmarłych. Ustanowił prawo o testamentach. Z płodów zabronił wywozić z kraju wszystko, prócz oleju.
Dla swoich praw przewidział moc ważności stu lat. Spisał je na tablicach drewnianych, obracanych na czworokątnych słupach. Deski te nazywano kyrbisami.
Dzień, w którym księżyc dopędzał i często wyprzedzał słońce nazwał staronowym. Część dnia do pokrycia się księżyca ze słońcem uznał za koniec miesiąca, a resztę za początek. Kolejny dzień nazwał nowiem księżyca.
Udał się do Egiptu, potem na Cypr. Miasto Ajpeja zostało na jego cześć nazwane Solami.
Pod nieobecność Solona Ateny podzieliły się na trzy grupy: "Równinom" przewodził Likurg, "Wybrzeżu" syn Alkmajona Megakles, a "Góralom" Pizystrat. W mieście stosowano jeszcze prawa Solona, ale oczekiwano jakiegoś przewrotu.
Solon dożył początków tyranii Pizystrata. Po śmierci jego popioły zostały rozproszone wokół wyspy Salaminy, co zostało potwierdzone przez znacznych autorów, jak np. Arystoteles. |
|
[link widoczny dla zalogowanych]
...